Ο Τζόρντι Μπερτομέου (το ζούμε κι αυτό), με τη ρελάνς που έκανε, κρατά την Ευρωλίγκα. Βλέπετε, η FIBA είναι ανέτοιμη, η συμφωνία με το ΝΒΑ ήταν “να ‘χαμε, να λέγαμε” και τα μεγάλα κλαμπ δεν εμπιστεύονται “έπεα πτερόεντα“. Ως εκ τούτου ο Ισπανός Γιωργάκης κερδίζει την παρτίδα, δίνοντας παραπάνω χρήματα στις ομάδες (40.000 η νίκη, 1.000.000 η κατάκτηση της Ευρωλίγκας, 400.000 το μπόνους του φιναλίστ) και κρατά για μια τριετία την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, προς απογοήτευση του Έλληνα Γιώργου Βασιλακόπουλου.
Είχε επενδύσει πολλά στην αλλαγή της διοργανώτριας αρχής, είχε “τάξει” στον Μπάουμαν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό (“με τα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια“, που λέει κι ο λαός μας), αλλά παρότι “στράβωσε” η ιστορία, έχει μια μεγάλη ευκαιρία. Μια… ιστορική ευκαιρία.
Είναι η στιγμή να επανενεργοποιήσει την περιβόητη Μεσογειακή λίγκα! Αυτή που μας είχαν ζαλίσει τα μέζεα οι αυλικοί, που παρουσίαζαν ως το μέλλον του παγκόσμιου μπάσκετ, αυτοί που θα γέμιζαν κελεμπίες οι εξέδρες και πετροδόλαρα οι ομάδες.
Τώρα που αρκετοί Έλληνες (μπασκετικοί) δραστηριοποιούνται στο Κατάρ, δεν πετάγεται ο πρόεδρος να βγάλει μια δυο σέλφι με τον σεΐχη (όλο και κάποιον θα βρει), να έχουν να γράφουν και τα παπαγαλάκια, που έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη.
Στην τελική, ας το κάνουν για μας. Είναι τόσο όμορφες αυτές οι ιστορίες με τη Μεσογειακή λίγκα, με τον μεγαλοϊδεατισμό, με τη μοναδική επίδραση του “μεγάλου“, ο οποίος μπήκε και σε επιτροπή, που θα αλλάξει τον ρου της μπασκετικής ιστορίας. Ελάτε ρε παιδιά, έχετε χάσει τη φόρμα σας. Δεν μπορεί να περάσει κι ο Απρίλιος και να μην έχουμε μια παγκόσμια επιτυχία του “μεγάλου“. Γράψτε κάτι…
