Ο νόμος του ΟΑΚΑ, ο τρόμος των “ερυθρόλευκων” και το μπάσκετ δεν τελειώνει ποτέ αν δεν ηχήσει η κόρνα. Ο Παναθηναϊκός κατέγραψε έναν άθλο, που όμοιος του δεν υπάρχει. Νίκησε με 77-76 τον φοβισμένο Ολυμπιακό, που πλέον -αφού δεν νίκησε και τώρα τον “αιώνιο” αντίπαλό του (όσους ήταν πάνω στο παρκέ)- πρέπει να αναζητήσει σε αθλητικούς ψυχολόγους το πρόβλημα.
Ο Παναθηναϊκός είχε δεδομένη θεώρηση του παιχνιδιού. Δεν υπήρχαν δεύτερες και τρίτες επιλογές, τουλάχιστον στο ξεκίνημα. Να προφυλαχθεί από φάουλ ο μοναδικός ανταγωνιστικός σέντερ (Μπατίστα), ακόμα κι αν δοθούν ελεύθερα σουτ στον αντίπαλο. Οι “πράσινοι” από την πρώτη φάση επέτρεψαν τα τρίποντα, με τους “ερυθρόλευκους” να παίζουν το παιχνίδι που ήθελαν οι αντίπαλοί τους.
Δεν είναι τόσο το 0/5 με το οποίο ξεκίνησε ο Ολυμπιακός, όσο το ότι έκανε το… χατίρι στους γηπεδούχους, έκανε αυτό που του… πρότειναν με την αμυντική τους διάταξη. Κι αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με τα θετικά στοιχεία που απορρέουν από τόσες ελλείψεις (απόλυτη συγκέντρωση, μηδέν άγχος), έφεραν τον Παναθηναϊκό να προηγείται με 7-2 και 14-4.
Ο Μπατίστα ήταν το “σημάδι”, ο παίκτης που έπαιζε μόνος του τους αντίπαλους σέντερ. Η εικόνα του πρώτου μισού είναι αποκαρδιωτική για τη φροντ λάιν του Ολυμπιακού. Όχι τόσο από πλευράς αριθμών, αφού όσους δέχθηκαν (10), τόσους πέτυχαν (μαζί Ντάνστον και Χάντερ), όσο από πλευράς φάσεων, αδυναμίας αντιμετώπισής του.
Βεβαίως, ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να έχει διάρκεια. Ο Λοτζέσκι βρήκε στόχο (δεν θα έχαναν όλα τα ελεύθερα σουτ οι φιλοξενούμενοι) και με 2/2 έφερε το παιχνίδι στα ίσα (16-14), για να λήξει το πρώτο δεκάλεπτο με σκορ 17-14.
Ήταν θέμα χρόνου να περάσει μπροστά ο Ολυμπιακός (17-18), αλλά κάτι η “απουσία” του Σπανούλη (πέτυχε ένα καλάθι στο πρώτο ημίχρονο κι αυτό στον αιφνιδιασμό), κάτι το ροτέισον (έμεινε αρκετή ώρα στον πάγκο ο Λοτζέσκι), κάτι ο… φόβος της νίκης και το άγχος του φαβορί κι οι “πράσινοι” -παρότι έχαναν με 25-28- απάντησαν με σερί 5-0, για να λήξει το πρώτο μισό με το σκορ στο 33-32 και τα πάντα ανοιχτά.
Τρία φάουλ είχε ο εκτός παιχνιδιού Πέτγουεϊ, τρία και ο πολύ καλός Γιάνκοβιτς, ενώ ο Μπατίστα είχε μείνει σχεδόν 17 λεπτά (16.52”) πάνω στο παρκέ. Ο Διαμαντίδης 16:32 και ο Φώτσης 20! Όχι πως μπορούσε να κάνει διαφορετικά ο Ιβάνοβιτς. Μόνο που αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί…
Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 32 πόντους σε όλο το πρώτο ημίχρονο και μόνο στην τρίτη περίοδο το παθητικό του ήταν 28! Κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι οι “ερυθρόλευκοι” βρήκαν ευστοχία έξω από τη γραμμή του τριπόντου. Η κούραση ήταν εμφανής, τα χέρια βάρυναν, ο Αντώνης Φώτσης κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο, για να πάρει ανάσες μετά από 27.13” ακατάπαυστης παρουσίας. Το ροτέισον είχε αρνητικά αποτελέσματα, αφού οι “πράσινοι” δεν είχαν βάθος.
Οι φιλοξενούμενοι έκαναν σερί 17-0 (αρχής γενομένης από το τέλος της δεύτερης περιόδου) και βρέθηκαν να προηγούνται με 33-45, έχοντας βάλει βάσεις για τη νίκη. Υπήρχαν στιγμές που οι παίκτες του Ιβάνοβιτς έμοιαζαν να μην μπορούν να ακολουθήσουν σε ταχύτητα τους αντιπάλους τους, οι οποίοι εξασφαλίζοντας το αμυντικό ριμπάουντ πήγαν στο -αγαπημένο τους- ανοιχτό γήπεδο. Ηγέτης και στις δύο πλευρές του γηπέδου ήταν ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος έδειξε να ξεπερνά και το ψυχολογικό βάρος που κουβαλούσε, με τόσες κακές βραδιές στο ΟΑΚΑ.
Το τρίτο δεκάλεπτο τέλειωσε με το σκορ στο 49-60, αλλά ακόμα δεν είχε τελειώσει το παιχνίδι. Με δύο τρίποντα των Μπλουμς – Παππά, ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι έχει σφυγμό, μειώνοντας σε 55-60 και αναγκάζοντας τον Γιώργο Μπαρτζώκα να καλέσει τάιμ άουτ. Κάπου εκεί οι “ερυθρόλευκοι” μπήκαν σε ένα άναρχο παιχνίδι, που βόλευε τους αντιπάλους τους, άρχισε ένας εκατέρωθεν βομβαρδισμός με τρίποντα, που ουσιαστικά δεν ανέδειξε νικητή, από τη στιγμή που οι Λαφαγιέτ – Λοτζέσκι, απάντησαν με το ίδιο νόμισμα (58-68).
Την ώρα που ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέμενε να έχει εκτός παρκέ τον Βασίλη Σπανούλη, ο Νίκος Παππάς προσπάθησε (με ατομικές ενέργειες) να φέρει τα πάνω κάτω. Σκοράροντας σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα, με έξι σερί πόντους, μείωσε σε 66-70, αλλά ο Κώστας Σλούκας έδωσε αέρα έξι πόντων, σ’ ένα ματς που θα παίζονταν ως το τέλος, από τη στιγμή που 2.40” πριν το φινάλε δεν είχε “καθαρίσει”. Κι αυτό είναι εξ ορισμού επιτυχία των γηπεδούχων.
Ο κορυφαίος του γηπέδου, Ματ Λοτζέσκι, ήταν αυτός που στο 38′ ευστόχησε σε τρίποντο, “έγραψε” το 68-75 κι έδωσε αέρα στην ομάδα του. Ο Σλότερ, όμως, με δύο συνεχόμενα ντράιβ μείωσε στους τρεις πόντους, οι “ερυθρόλευκοι” δεν είχαν προσανατολισμό στην επίθεση κι ο Διαμαντίδης με τρίποντο στα 16.1” ισοφάρισε σε 75-75! Ο Μπατίστα έκανε αχρείαστο φάουλ, αφήνοντας να τρέξει ο χρόνος (έμεναν 6.2”) στον Σλούκα, ο οποίος ευστόχησε στη μία, για να καρφώσει ο Μπατίστα, απέναντι στην απούσα “ερυθρόλευκη” άμυνα και με το ρολόι να γράφει 0.4” διαμόρφωσε το 77-76!
Διαιατητές: Γκόντας – Αναστόπουλος – Κορομηλάς.
Τα δεκάλεπτα: 17-14, 33-32, 49-60, 77-76.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Ιβάνοβιτς): Σλότερ 5, Μποχωρίδης 5 (1), Γιάνκοβιτς 11, Φώτσης 7 (1), Παππάς 19 (3), Διαμαντίδης 8 (2), Μπατίστα 12, Διαμαντάκος, Μπλουμς 8 (2).
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Μπαρτζώκας): Πέτγουεϊ 6 (2), Χάντερ 6, Ντάνστον 10, Σπανούλης 12 (2), Σλούκας 3, Λαφαγιέτ 7 (1), Λοτζέσκι 16 (4), Πρίντεζης 13, Μάντζαρης 3 (1).
