“Η πόρτα του προέδρου είναι ανοιχτή κάθε μέρα, ο καθένας μπορεί να προσέλθει χωρίς ιδιαίτερα τηλεφωνήματα και… συνεντεύξεις. Ο καθένας από εσάς μπορεί να επισκεφθεί τα γραφεία της ΕΟΚ να συναντηθεί με τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο ή τον Γενικό Γραμματέα. Υπηρετούμε το ελληνικό μπάσκετ και είμαστε στην υπηρεσία του μπάσκετ” είπε πριν λίγη ώρα ο Γιώργος Βασιλακόπουλος.
Αν αυτό συνέβαινε πάντα (επί προεδρίας του, άρα… πάντα) γιατί ένιωσε την ανάγκη να το επαναλάβει; Λιγόστεψε η “πελατεία”; Αν πάλι δεν συνέβαινε (γιατί πέρυσι η πόρτα του ήταν… ανοιχτή, αλλά αυτός είχε προλάβαινε και έβγαινε από την πίσω πόρτα, για να μην συναντήσει εκείνους που δεν ήθελε να δει) ως τώρα, τί έχει αλλάξει και αποφάσισε να γίνει εξωστρεφής;
Καλά τα λέει ο πρόεδρος, αλλά τώρα πια όσες πόρτες και παράθυρα κι αν ανοίξει, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Φεύγει και μαζί του θα φύγει όλος ο συρφετός των αυλικών.
