Είχαμε τα… χύμα (τους Περαστικούς, εννοώ) μας ήρθαν και τα… τσουβαλάτα. Ένα φάντασμα επισκέφθηκε το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Υποστηρίζει ότι διαβάζει σκέψεις κι άντε να πεις πως δεν το κάνει. Μήπως μπορείς να συζητήσεις με ένα… φάντασμα;
Αυτά που μου έγραψαν έχουν ενδιαφέρον. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα έχουν, αν μιλήσουν και κάποιοι γονείς. Για την ώρα, αν και το φάντασμα έγραψε και διευθύνσεις και ονόματα, το αφήνουμε να… αιωρείται (όχι το φάντασμα, αλλά το ποιος είναι ο κόουτς), περιμένοντας να μετρήσουμε αντιδράσεις, αλλά και να δούμε τη συνέχεια από τον… επισκέπτη μας.
Το μήνυμά του:
“Κύριε Κογκαλίδη καλημέρα,
Τέλος οι διακοπές για το φάντασμα, που άρχισε πάλι τις πτήσεις και τί βλέπει, τί ακούει… Πολύ θα σας αρέσουν τα φαντα-στικά πράγματα που είδα.
Γονείς είδα, προβληματισμένους, σκασμένους. Και πώς να μην είναι. Διάβασα τη σκέψη τους (ξέρετε τα φαντάσματα διαβάζουν και σκέψεις, παρόλο που όλοι απλά αναφέρονται στην ιδιότητά μας να πετάμε). Σκασμένοι, λένε πως πρέπει τα παιδιά τους να κάνουν ατομικές προπονήσεις, για να βελτιωθούν. Και κάπου εκεί αρχίζει το ψάξιμο για προπονητή ατομικής.
Σε όλους τους υποψήφιους, στους προπονητές -δηλαδή- που κάνουν ατομικές επί πληρωμή, κάτι καθόλου μεμπτό παρεμπιπτόντως, διότι πλέον σχεδόν δεν αμείβονται από τις ομάδες τους, τσουπ ξεπετιέται κι ένας ομοσπονδιακός προπονητής!
Και ρωτάει ο γονιός μέσα του: Μήπως αν τον επιλέξω θα έχω περισσότερες πιθανότητες να κληθεί ο γιός μου στο μέλλον στην Εθνική; Μήπως είναι εύκολο αν δεν τον επιλέξω, ή αν δεν έχω τα χρήματα, να ανταγωνιστώ το παιδί του οποίου ο γονέας πληρώνει επί δύο, ή τρία χρόνια, τον προπονητή της Εθνικής, για να κάνει προπόνηση στο παιδί του;
Όταν φτάσει η ώρα, που οι γιοί μας θα είναι στην ηλικία για να παίξουν στην Εθνική, άραγε ποιόν θα επιλέξει ο προπονητής, τον αθλητή που τα προηγούμενα χρόνια τού έκανε ατομική, τον μάθαινε και πληρωνόταν από αυτόν, ή κάποιον άγνωστο;
Σκασμένοι οι γονείς! Είναι δυνατόν άραγε ομοσπονδιακός προπονητής να κάνει ατομικές επί πληρωμή; Βέβαια, από τους αθλητές της Εθνικής δεν πληρώνεται όταν τους κάνει, αλλά μήπως έχει πληρωθεί τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σημείο να είναι στην Εθνική; Μήπως εκβιάζονται ψυχολογικά, έμμεσα έστω και χωρίς σκοπιμότητα, οι γονείς νεαρών παιδιών, που θέλουν στο μέλλον να διεκδικήσουν μία θέση;
Σκασμένοι οι γονείς σκασμένοι…
Ακούω κι άλλα για το θέμα αυτό. Για τους αθλητές τις Εθνικής μιλάω, τους οποίους “δεν χρεώνει“. Αλλά μάλλον χρεώνει άλλον για αυτούς! Σύντομα και αυτά…”.
