Ό,τι πιο σάπιο υπάρχει στον χώρο του μπάσκετ είναι αυτή η άθλια συμμορία, που απλώνει τα πλοκάμια της στην ομοσπονδία, στον Τύπο, στη διαιτησία, όπου μπορεί να διεισδύσει. Αυτοί που ανερυθρίαστα ενεπλάκησαν (το λένε οι ίδιοι, δεν το λέμε εμείς) στα εσωτερικά ανεξάρτητης αρχής (ΕΣΑΚΕ), κρατώντας τη σημαία της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (αλήθεια, με ποιο δικαίωμα;), τώρα προσπαθούν μέσα από την παταγώδη αποτυχία και ήττα τους, να κερδίσουν οφέλη, σταυρώνοντας τον Τάκη Τσαγκρώνη.
Οι “επίγονοι“, αυτοί που περιμένουν να πάρουν το δαχτυλίδι από τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, αυτοί που ονειρεύονται να διοικήσουν την ΕΟΚ, ψάχνουν για μικροκέρδη μετά τη σφαλιάρα που έφαγαν από τα σωματεία της Α1. “Φταίει ο Τσαγκρώνης” κραυγάζει ο αυλικός, ο “ανώνυμος“, αυτός που ζει παρασιτικά χρόνια τώρα.
Βεβαίως και φταίει, όσο και οι υπόλοιποι που σήκωσαν το τηλέφωνο. Όχι για την αποτυχία, αλλά επειδή σήκωσαν το τηλέφωνο. Από τη στιγμή, όμως, που έχασαν τον ΕΣΑΚΕ, βρήκαν εξιλαστήριο θύμα! Ρίχνουν τον Πατρινό βορρά στον τέως “ισχυρό άνδρα“, ως αποδιοπομπαίο τράγο, προκειμένου να εξασφαλίσουν οφέλη για την επόμενη μέρα. Όχι στον ΕΣΑΚΕ, φυσικά, αλλά στην ΕΟΚ.
Είναι τόσο σάπιοι, τόσο βρώμικοι, τόσο άθλιοι, που πριν ακόμα αποτυπωθεί το αποτέλεσμα, έχουν αρχίσει την προπαγάνδα τους. Να τους χαίρεται ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, που τους αφήνει να χρησιμοποιούν (αν δεν το γνωρίζει, ας το μάθει από εμάς) το όνομά του… Να τους χαίρεται που τους έχει στην αυλή του.
