Η ώρα της κάλπης έφτασε και το ερώτημα δεν είναι ποιος… Γιώργος από τους δύο είναι ο καταλληλότερος, αλλά αν θέλουμε τον… Γιώργο πρόεδρο στον ΕΣΑΚΕ. Γιατί, όλοι γνωρίζουν (κι αν δεν το πίστευαν, έχουν δεχθεί τουλάχιστον δύο τηλεφωνήματα, για να πειστούν) ότι η μάχη δεν είναι ανάμεσα στον Γιώργο Χαλβατζάκη και τον Γιώργο Μαμαλάκη, αλλά ανάμεσα στον ΕΣΑΚΕ με την αυτοτέλεια και την αυτοδυναμία που ΠΡΕΠΕΙ να έχει και τον Γιώργο Βασιλακόπουλο.
Τόσο ο πρόεδρος της ΕΟΚ, όσο και οι πιστοί του συνεργάτες (προεξέχοντος του Τάκη Τσαγκρώνη), έχουν ρίξει όλο τους το βάρος στην “άλωση” του ΕΣΑΚΕ. Δεν αρκέστηκαν σε μια διακριτική στήριξη του “εκλεκτού τους“, ο οποίος… δεν τραβάει. Βλέποντας ότι το παιχνίδι χάνεται βγάζουν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι, επικοινωνούν ασταμάτητα με τους προέδρους, πιέζουν, τάζουν, παρακαλούν.
Το γεγονός ότι έχουν μονοδρομήσει το ενδιαφέρον τους, δείχνει πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα τα ήθελαν, δεν κάνουν… περίπατο, δεν περνά ο “λόγος του βασιλιά“. Αντίθετα, εμπλέκουν και δεύτερους, και τρίτους φορείς (και ανθρώπους) στο παιχνίδι, αφού αίφνης μεταφέρουν ένα κλίμα για αντιπολιτευτική δράση του ΕΣΑΚΕ απέναντι στον Γιάννη Ανδριανό.
Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, κατά την προσφιλή του τακτική, επιχειρεί να ασκήσει πίεση στην κεντρική εξουσία, όχι βγαίνοντας αυτός απέναντι, αλλά βάζοντας άλλους να πολεμήσουν για λογαριασμό του. Κι ο Γιώργος Μαμαλάκης είναι έτοιμος να… ζωστεί με εκρηκτικά, προκειμένου να ευχαριστήσει αυτόν που τον έβγαλε από την αφάνεια και τον όρισε διεκδικητή της προεδρίας.
Το γιατί ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει κηρύξει “ανένδοτο” απέναντι στον πολιτικό ταγό του αθλητισμού, γιατί “καίγεται” για τις εκλογές του ΕΣΑΚΕ, είναι πράγματα που ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ να μην δημοσιοποιήσουμε προεκλογικά. Θα το πράξουμε αμέσως μετά τις εκλογές, ανεξαρτήτου αποτελέσματος. Και θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αυτά που θα γράψουμε.
Στα των εκλογών τώρα: Το αν και κατά πόσο οι πρόεδροι θα σκύψουν το κεφάλι και θα δηλώσουν υποταγή στον “μεγάλο”, θα φανεί σε λίγες ώρες. Είναι, πάντως, η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που η επιλογή του κινδυνεύει να καταποντιστεί. Είναι η πρώτη φορά που απειλείται με ήττα. Κι είναι δείγμα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Το πώς και το γιατί, από αύριο. Ξαναγράφω, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: Ανεξαρτήτου αποτελέσματος.
