Χαιρόμαστε που δεν είμαστε κομμάτι του ποδοσφαίρου. Χαιρόμαστε που ο δικός μας αθλητικός κόσμος διαφέρει από τον δικό τους. Όχι γιατί δεν μπορεί να συμβούν ασχήμιες και στη… δική μας γειτονιά, αλλά γιατί εμείς ουδέποτε ποτίσαμε το δέντρο της βίας και της αηδίας.
Αυτό το τερατούργημα που ατυχώς έχει μεταφραστεί ως “ελληνικό ποδόσφαιρο” και οι “υπηρέτες” του είναι ό,τι χειρότερο έχουμε συναντήσει. Μακριά από εμάς. Αν αυτός είναι ο “βασιλιάς των σπορ” θα είμαστε αντιβασιλικοί (έτσι κι αλλιώς είμαστε) ως το κόκκαλο.
