Η ώρα του μεγάλου τελικού της March Madness κοντοζυγώνει αφού πλέον ο χρόνος μετρά αντίστροφα για το Connecticut και το Kentucky (σ.σ.: τζάμπολ την Τρίτη στις 04:20 ώρα Ελλάδος). Δύο ομάδες που ουδείς πίστευε πως θα καταφέρουν να φτάσουν μέχρι το North Texas. Πόσω μάλλον να δίνουν το “παρών” στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Εκεί όπου κρίνεται ο τίτλος του πρωταθλητή.
Το eBasket σάς παρουσίασε τις παραμονές του Final Four όσα (στατιστικά κυρίως) έπρεπε να ξέρετε για τις ομάδες που διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο αχανές “Cowboys Stadium” (“Ζήτω η Τρέλα“).
Επειδή όμως ο τελικός ανάμεσα σε “Huskies” και “Wildcats” είναι μία εντελώς διαφορετική ιστορία, θα σας παρουσιάσουμε ό,τι πρέπει να γνωρίζετε για τους δύο μνηστήρες του τίτλου. Τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά, τα στοιχεία που θα κρίνουν τον τελικό νικητή, αλλά φυσικά και τη μάχη των δύο πάγκων, εκεί όπου ο νέος (Kevin Ollie) καλείται να αποδείξει πως είναι πιο ωραίος από τον παλιό (John Calipari).
CONNECTICUT HUSKIES
Ο δρόμος προς τη March Madness:
Vs Maryland 78-77
Vs Yale 80-62
Vs Detroit 101-55
Vs Boston University 77-60
Vs Boston College 72-70
Vs Indiana 59-58
Vs Loyola (MD) 76-66
Vs Florida 65-64
Vs Maine 95-68
Vs Stanford 51-53
@ Washington 82-70
Vs Eastern Washington 82-65
@ Houston 71-75
@ SMU 65-74
Vs Harvard 61-56
Vs UCF 84-61
@ Memphis 83-73
Vs Louisville 64-76
Vs Temple 90-66
@ Rutgers 82-71
Vs Houston 80-43
@ Cincinnati 58-63
@ UCF 75-55
Vs South Florida 83-40
Vs Memphis 86-81
@ Temple 68-55
Vs SMU 55-64
@ South Florida 61-56
Vs Cincinnati 51-45
Vs Rutgers 69-63
@ Louisville 48-81
Vs Memphis 72-53
Vs Cincinnati 58-56
Vs Louisville 61-71
Προπονητής: Kevin Ollie
Συνολικό ρεκόρ: 31-8
Ρεκόρ περιφέρειας (AAC): 12-6
Η πορεία στη March Madness: vs Saint Joseph’s (89-81), vs Villanova (77-65), vs Iowa State (81-76), vs Michigan State (60-54), vs Florida (63-53)
Συμμετοχές στη March Madness: 31
Συνολικό ρεκόρ στη March Madness: 52-29
Συμμετοχές σε Final Four: 4
Πρωταθλήματα: 3 (1999, 2004, 2011)
Ο προπονητής: Kevin Ollie
Στη δεύτερή του χρονιά ως “αρχιτέκτονας” του Connecticut ο νεόκοπος προπονητής κατάφερε να οδηγήσει τους “Huskies” στον τελικό, αφήνοντας κατά μέρους όλα τα προγνωστικά που τους ήθελα να μη πηγαίνουν καν στην “Elite Eight“. Ο νεαρός τεχνικός όμως δείχνει πως έχει τον τρόπο να πηγαίνει τα παιχνίδια εκεί που θέλει.
Το Connecticut χαρακτηρίζεται από την σκληρή του άμυνα, παρά το γεγονός πως δεν διαθέτει παίκτες που μπορούν να παίξουν lockdown defense. Είναι περισσότερο απόρροια ομαδικής προσπάθειας και δουλειάς αφού όσοι βρίσκονται στο παρκέ είναι έτοιμοι να βουτήξουν στο παρκέ για κάθε μπάλα.
Ο πολεμικός χαρακτήρας που έχει προσδώσει στους “Huskies” άλλωστε ο Kevin Ollie είναι ο κύριος λόγος που ήρθε η επιστροφή σε τελικό, για πρώτη φορά μετά το 2011, χρονιά στην οποία το Connecticut κατέκτησε τον τρίτο του τίτλο.
Ο σούπερ σταρ: Shabazz Napier
Πολλοί τον παρομοιάζουν με τον Kemba Walker που οδήγησε το Connecticut στο θρόνο του πρωταθλητή πριν από τρία χρόνια. Άλλοι λένε πως τους θυμίζει τον Trey Burke που πέρσι ηγήθηκε της πορείας του Michigan μέχρι τον τελικό. Όπως και να χει πάντως, ο Shabazz Napier είναι αυτή τη στιγμή ίσως ο καλύτερος πόιντ γκαρντ που θα συμμετάσχει στο επερχόμενο ντραφτ του ΝΒΑ.
Η πλαστικότητα στις κινήσεις του και η ταχύτητα με την οποία εκτελεί μετά από ντρίμπλα είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Γι αυτό το λόγο άλλωστε κάθε αμυντική τακτική των αντιπάλων προσανατολίζεται στον δικό του περιορισμό. Το Florida τα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό στο πρώτο ημίχρονο του ημιτελικού, αλλά δεν είχε τις δυνάμεις (και τα όπλα) να το κάνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Έτσι, στην πορεία της αναμέτρησης, ο τεταρτοετής πόιντ γκαρντ βρήκε ρυθμό, ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και οδήγησε τους “Huskies” στην ανατροπή και τη νίκη επί των “Gators“.
Οι σωματοφύλακες: Ryan Boatright και DeAndre Daniels
Εν τη απουσία ενός σέντερ – σημείο αναφοράς, οι Ryan Boatright και DeAndre Daniels αποτελούν το αποκούμπι του Shabazz Napier εντός παρκέ. Είναι οι δύο παίκτες που αναλαμβάνουν δράση όποτε ο ηγέτης των “Huskies” δείχνει να αντιμετωπίζει προβλήματα. Όπως συνέβη τα ξημερώματα της Κυριακής, οπότε σήμαναν την αντεπίθεση με τα τρία συνεχόμενα που πέτυχαν στα μισά του πρώτου ημιχρόνου.
Από τη μία, ο Ryan Boatright αναλαμβάνει χρέη… αλεξικέραυνου για τον έμπειρο πλεϊμέικερ παίζοντας σχεδόν μόνιμα στο πλευρό του με σκοπό να τον αποφορτίζει από την πίεση και να παίρνει τη μπάλα από τα χέρια του όταν δέχεται τα double team και τις παγίδες, από την άλλη ο DeAndre Daniels που λειτουργεί ως αντίβαρο κοντά στο καλάθι αφού αποτελεί τον πιο αξιόπιστο “ψηλό” που διαθέτει η ομάδα του Kevin Ollie.
Τα σημεία – “κλειδιά”
Με το ταλέντο στην περιφέρεια να ξεχειλίζει και το inside game να είναι σχεδόν ανύπαρκτο, το Connecticut θα στηριχθεί κυρίως στην άμυνά του και την ευστοχία του από την περιφέρεια. Κι επειδή το δεύτερο είναι θέμα ημέρας (παρότι πρόκειται για ομάδα που διαθέτει… σεσημασμένους σουτέρ τριών πόντων), η προσοχή όλων στρέφεται στο πίσω μέρος του παρκέ.
Η δουλειά έγινε σε σχεδόν άριστο βαθμό με το Florida, αφού ο Scottie Wilbekin αποκόπηκε από το παιχνίδι των “Gators” μοιάζοντας να βρίσκεται έξω από τα νερά του. Το θέμα είναι αν θα μπορέσουν οι “Huskies” να κάνουν το ίδιο και με τους “Wildcats“, που είναι σαφώς πιο ταλαντούχα ομάδα, σε σχέση με τους αντιπάλους τους στα ημιτελικά.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το ερώτημα που γεννάται είναι ένα: ποιος θα αναλάβει το μαρκάρισμα του Julius Randle; Επειδή δεν υπάρχει κάποιος ψηλός στα… κυβικά του και με γνωστή τη ροπή του στο εύκολο λάθος, δεν αποκλείουμε να δούμε παγίδες κάθε φορά που ο ηγέτης του Kentucky παίρνει τη μπάλα στο λόου ποστ.
Έτσι κι αλλιώς η ομάδα του John Calipari δεν φημίζεται για την ικανότητά της στο περιφερειακό σουτ, οπότε είναι μία αρκετά πιθανή τακτική που μπορεί να ακολουθήσει ο Kevin Ollie για την αναχαίτιση του “οδοστρωτήρα” των “Wildcats“.
KENTUCKY WILDCATS
Ο δρόμος προς τη March Madness:
Vs UNC Asheville 89-57
Vs Northern Kentucky 93-63
Vs Michigan State 74-78
Vs Robert Morris 87-49
Vs Texas-Arlington 105-76
Vs Cleveland State 68-61
Vs Eastern Michigan 81-63
Vs Providence 79-65
Vs Baylor 62-67
Vs Boise State 70-55
@ North Carolina 77-82
Vs Belmont 93-80
Vs Louisville 73-66
Vs Mississippi State 85-63
@ Vanderbilt 71-62
@ Arkansas 85-87
Vs Tennessee 74-66
Vs Texas A&M 68-51
Vs Georgia 79-54
@ LSU 82-87
@ Missouri 84-79
Vs Ole Miss 80-64
@ Mississippi State 69-59
@ Auburn 64-56
Vs Florida 59-69
@ Ole Miss 84-70
Vs LSU 77-76
Vs Arkansas 67-71
@ South Carolina 67-72
Vs Alabama 55-48
@ Florida 65-84
Vs LSU 85-67
Vs Georgia 70-58
Vs Florida 60-61
Προπονητής: John Calipari
Συνολικό ρεκόρ: 29-10
Ρεκόρ περιφέρειας (SEC): 12-6
H πορεία στη March Madness: vs Kansas State (56-49), vs Wichita State (78-76), vs Louisville (74-69), vs Michigan (75-72), vs Wisconsin (74-73)
Συμμετοχές στη March Madness: 53
Συνολικό ρεκόρ στη March Madness: 113-47
Συμμετοχές σε Final Four: 15
Πρωταθλήματα: 8 (1948, 1949, 1951, 1958, 1978, 1996, 1998, 2012)
Ο προπονητής: John Calipari
Ο “πρωτομάστορας” του Kentucky αποτελεί ίσως την πιο αμφιλεγόμενη φιγούρα των πάγκων σε ολόκληρο το NCAA εδώ και αρκετές δεκαετίες αφού οι ψίθυροι γύρω από το όνομά του και τον τρόπο με τον οποίο “στρατολογεί” τους πρωτοετείς είναι έντονοι. Ο ίδιος πάντως δεν δείχνει να δίνει σημασία. Και πολύ καλά κάνει.
Πρόκειται άλλωστε για έναν εκ των κορυφαίων τεχνικών του κολεγιακού πρωταθλήματος και δεδομένα τον καλύτερο recruiter που έχει περάσει από το NCAA την τελευταία δεκαετία.
Πέραν αυτού όμως αποτελεί έναν μεγάλο δάσκαλο για τα “μωρά” του, που αν και βρίσκονται μόλις στον πρώτο τους χρόνο στο κολεγιακό μπάσκετ βρίσκονται ένα βήμα από την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου.
Το one-and-done (δηλαδή μόλις ένας χρόνος στο κολέγιο και αμέσως συμμετοχή στο ντραφτ) με το οποίο αρέσκεται να δουλεύει έχει καυτηριαστεί από πολλούς, δίχως ο ίδιος να λαμβάνει υπόψιν του τα αρνητικά σχόλια. Γιατί άλλωστε; Ακόμα κι έτσι, με ομάδες που διαθέτουν “άγουρα” παιδιά έχει τον τρόπο να φτάνει μέχρι το τέλος του δρόμου (όπως το 2012).
Ο σούπερ σταρ: Julius Randle
Πρόκειται για τον ίσως πιο δυνατό παίκτη σε ολόκληρο το NCAA φέτος. Είναι ενδεχομένως πιο δυνατός ακόμη και από τους Adreian Payne και Patric Young που… είναι “χτιστοί”. Το αψεγάδιαστο κορμί του είναι άλλωστε το βασικό του όπλο σε σχέση με τους αντιπάλους του καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
Η ωμή δύναμη που βγάζει όταν παίρνει τη μπάλα κοντά στο καλάθι είτε όταν εφορμά προς αυτό είναι τέτοια που μόνο δύο επιλογές έχει ο εκάστοτε αμυντικός: ή να τον αφήσει να βάλει καλάθι ή να μπει… στο διάβα του με κίνδυνο την προσωπική του ακεραιότητα.
Με δεδομένη την έλλειψη ενός παίκτη – ογκόλιθου κοντά στο καλάθι από πλευράς Connecticut, η λογική λέει πως θα πάρει αρκετές μπάλες στο λόου ποστ με μοναδική αποστολή να τελειώσει τις φάσεις και να “πληγώσει” τους “Huskies” μέσα από το “ζωγραφιστό”.
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω όμως, ερωτηματικό αποτελεί η αντίδρασή του σε περίπτωση που ο Kevin Ollie τον “φορτώσει” με δύο και τρεις παίκτες όταν παίρνει τη μπάλα με πλάτη στο καλάθι, αφού ο Julius Randle είναι μία turnover machine (και μέτριος έως κακός πασέρ).
Οι σωματοφύλακες: Aaron Harrison και James Young
Είναι οι δύο καλύτεροι σκόρερ του Kentucky (μετά τον Julius Randle φυσικά). Ο Aaron Harrison έχει εξελιχθεί στο πρόσωπο της φετινής March Madness με τα συνεχόμενα clutch shots που έχει πετύχει. Θύματά του το Louisville, το Michigan και το Wisconsin, που έκανε τη διαδρομή Παράδεισος – Κόλαση μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Ακόμα κι όταν μοιάζει… ήσυχος, μπορεί να οπλίσει και να “πυροβολήσει” δίχως άγχος και πίεση. Αυτό έκανε άλλωστε και προχθές. Πήρε τη μπάλα και με περίσσιο θράσος πάτησε από τα επτάμισι μέτρα χαρίζοντας τη νίκη στο Kentucky.
Όσον αφορά τον James Young, o αριστερόχειρας γκαρντ/φόργουορντ είναι… “money in the bank” κάθε φορά που σηκώνεται για να σουτάρει. Ο πιο κλασικός σουτέρ που διαθέτουν οι “Wildcats” με μεγάλο ρεπερτόριο στην εκτέλεση, τόσο μετά από σκριν μακριά από τη μπάλα όσο και off the dribble.
Αν οι δυο τους καταφέρουν να απασχολήσουν την άμυνα του Connecticut, τότε θα κάνουν πολύ πιο εύκολο το έργο του Julius Randle. Μοιάζει δύσκολο άλλωστε να καταφέρουν οι “Huskies” να περιορίσουν και τους τρεις ηγέτες των “Wildcats“. Αν μπορέσουν να το κάνουν, τότε θα κατακτήσουν τον τίτλο του πρωταθλητή.
Τα σημεία – “κλειδιά”
Η δύναμη πυρός του Kentucky δεν είναι άλλη από το isolation game και την επιθετικότητα σε κάθε φάση. Γι αυτό το λόγο άλλωστε οι “Wildcats” τελειώνουν πολλές φάσεις κοντά στο καλάθι ή κερδίζουν φάουλ πηγαίνοντας στη “γραμμή της φιλανθρωπίας”.
Πρόδηλο είναι πως ο John Calipari πρέπει πάντως να δουλέψει πράγματα για την άμυνα. Εκεί όπου το Kentucky έχει σημαντικά κενά και προβλήματα, τα οποία όμως δεν το έχουν “πληγώσει” στη March Madness επειδή επιθετικά οι “Wildcats” αγγίζουν κάθε βράδυ… το άριστα.
Επειδή όμως ένας τελικός είναι δύσκολο να κερδηθεί από την επίθεση κι επειδή το άγχος και η πίεση θα είναι μεγάλο (ειδικά στους ώμους των πρωτοετών του John Calipari), το Kentucky οφείλει να πιέσει πάνω στη μπάλα και να μην επιτρέψει στον Shabazz Napier να “συνδεθεί” με το καλάθι. Αν γίνει αυτό, τότε τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα.
Σε αντίθετη περίπτωση, το συγκρότημα του John Calipari θα έχει το πάνω χέρι για την κατάκτηση του τίτλου. Αυτή τη στιγμή άλλωστε είναι το φαβορί για να φτάσει στη Γη της Επαγγελίας. Για πρώτη φορά από τότε που άρχισε η March Madness. Θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων;
