Είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα ότι “δεν θα ξαναβρείς την ΤΣΣΚΑ τόσο κακή“. Γιατί είναι πάντα δύσκολο να διακρίνεις αν η μια ομάδα βρέθηκε σε κακή βραδιά, ή αν ο αντίπαλος την οδήγησε. Και γιατί να μην ξανασυμβεί, είτε το ένα, είτε το άλλο; Όμως, είναι βέβαιον πως όσο κι αν σκεφτεί κανείς τη διακύμανση του αγώνα, τόσο συμφωνεί ότι… έτσι, πονάει περισσότερο.
Γιατί χθες ο Ολυμπιακός ήταν κατά πολύ κατώτερος της Ρεάλ, έχασε κι αυτό ήταν όλο. Είτε γιατί δεν ήταν συγκεντρωμένος, είτε γιατί αυτή ήταν η διαφορά (θα φανεί στην πορεία), δεν υπάρχει αντικείμενο συζήτησης παρά μόνο υλικό για μελέτη για το “ερυθρόλευκο” προπονητικό επιτελείο.
Ο Παναθηναϊκός απόψε άγγιξε τη νίκη. Και μία, και δύο, και παραπάνω φορές. Αν είχαν μπει οι βολές, αν υπήρχε πιο καθαρό μυαλό στις κρίσιμες επιθέσεις, αν ο Στεφάν Λάσμε δεν είχε κάνει ανώφελα φάουλ, αν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν είχε “ξεχάσει” στον πάγκο τον Γιόνας Ματσιούλις. Με τα “αν” δεν γράφεται ιστορία.
Η ΤΣΣΚΑ έμοιαζε από “μπλαζέ” (ο Έτορε Μεσίνα είχε “παρκάρει” στον πάγκο τον Κάιλ Χάινς, λες κι έπαιζε σε παιχνίδι που είχε κριθεί υπέρ του), έως αμήχανη. Έπεσε από το… Κρεμλίνο και βρήκε πορτοφόλι, αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Δυστυχώς. Εδώ δεν υπάρχει “καλή εμφάνιση“, παρά μόνο νίκη.
Η συνέχεια; Ο Παναθηναϊκός έχει ακόμα πιο δύσκολο έργο, γιατί τώρα οι Ρώσοι θα είναι πιο υποψιασμένοι, γιατί οι παίκτες του θα είναι κουρασμένοι (το ροτέισον ήταν λογικά κλειστό), γιατί υπάρχει η κακή ψυχολογία απότοκο της χαμένης ευκαιρίας.
Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης πρέπει ίσως να εμπιστευτεί περισσότερο το περιφερειακό δίδυμο των Ράιτ – Κάρι, γιατί με αυτούς μέσα μπορεί να “τρέξει” την ΤΣΣΚΑ. Είναι εμφανές ότι οι Ρώσοι με τα μεγάλα τους κορμιά “βολεύονται” σε πιο αργό τέμπο κι η παρουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη περισσότερο χρόνο στο παρκέ κάνει πιο αργούς τους “πράσινους“. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει ακόμα τεράστια επιρροή στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Να μην ξεχνάμε, για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα, πως δύο φορές κόντρα στην Μπαρτσελόνα ο Παναθηναϊκός έχασε σε σειρά πλέι οφ το πρώτο ματς στις λεπτομέρειες και νίκησε στο δεύτερο (λίγο πριν το φάιναλ φορ της Βαρκελώνης το 2011 και πέρυσι). Μπορεί να το ξανακάνει, αυτή τη φορά κόντρα στην ΤΣΣΚΑ.
Όπως και δεν πρέπει να ξεχνάμε -γιατί η ιστορία έχει διδακτικό χαρακτήρα- πως οι Ρώσοι είχαν χάσει στην έδρα τους από τον Ολυμπιακό, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να τον αποκλείσουν από το φάιναλ φορ. Άρα, όλα είναι ανοιχτά και τίποτα δεν κρίνεται από την πρώτη αναμέτρηση.
Το μόνο που μένει είναι πως παρότι το… λυχνάρι αντέχει να το τρίψουμε κι άλλες φορές, ήταν έτοιμο να βγει το… τζίνι, αλλά στο τέλος παρέμεινε “φυλακισμένο“.
kogas@ebasket.gr
