Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 οι “100άρες” έπεφταν… βροχή στα γήπεδα της ελληνικής Α1. Οι επιθέσεις είχαν τον πρώτο λόγο και γενικά τα παιχνίδια δεν κρίνονταν από τις άμυνες. Το μπάσκετ όμως δεν είναι το ίδιο… Στη δεκαετία του ’90 αυτή η κατάσταση άρχισε να αλλάζει, με την… επιρροή της Λιμόζ του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Στη σύγχρονη εποχή οι αριθμοί παραγωγικότητας των ομάδων ακολουθούν διαρκώς πτωτική πορεία.
To ebasket παρουσιάζει μέσα από τους αριθμούς των τελευταίων 22 χρόνων (από τη σεζόν 1992-’93 όταν και οι ομάδες έγιναν 14 στην Α1) αυτήν την πορεία, που φανερώνει τη διαφοροποίηση της αγωνιστικής φιλοσοφίας των ομάδων, που βέβαια δεν έχει ιδιαίτερη απόσταση από αυτήν της υπόλοιπης Ευρώπης.
Λίγο πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, έχει ενδιαφέρον να δούμε τη συνολική παραγωγικότητα των ομάδων. Η σύγκριση της με τους αντίστοιχους αριθμούς των 14 ομάδων από χρονιά σε χρονιά οδηγεί αυτόματα σε συμπεράσματα που έχουν ενδιαφέρον. Δεν είναι εύκολο να αγνοήσουμε πως, από τη σεζόν 2000-’01 -που ήταν η πιο παραγωγική της Α1– μέχρι σήμερα, ο μέσος όρος των ομάδων στην επίθεση έπεσε σχεδόν κατά οχτώ πόντους.
Την πρώτη χρονιά της νέας χιλιετίας, 11 από τις 14 ομάδες είχαν στην επίθεση περισσότερους από 2000 πόντους τουλάχιστον (σχεδόν 77 κατά μέσο όρο), ενώ φέτος δύσκολα θα τα καταφέρει κάποια άλλη ομάδα πέραν των Ολυμπιακού (81,96), ΠΑΟΚ (79,48) και Παναθηναϊκού (79,13).
Οι ομάδες “φλερτάρουν” με τη χειρότερη επίδοση αυτού του διαστήματος, των τελευταίων 22 χρόνων δηλαδή, αφού ο μέσος όρος τους είναι κατά 0,15 καλύτερος της σεζόν 2010-’11, αλλά απομένουν τρεις αγωνιστικές για το τέλος της κανονικής περιόδου.
Ο πίνακας που παραθέτουμε δείχνει την ραγδαία πτώση από χρονιά σε χρονιά.
* Οι αριθμοί αφορούν στο σύνολο των αγωνιστικών της κανονικής περιόδου -πέραν της φετινής στην οποία κύλησαν 23 αγωνιστικές- ενώ στη σεζόν 2011-’12 είχαμε πρωτάθλημα 13 ομάδων.
