Όταν, στα πρώτα χρόνια της προπονητικής του διαδρομής, τον αποκαλούσαν “Γκαστόνε“, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θεωρούσε ότι τον… υποτιμούν. Δεν ήταν από τύχη ό,τι πετύχαινε. Η αλήθεια είναι πως το “Γκαστόνε” δεν φτάνει για να καλύψει τον “Ζοτς“. Δεν είναι απλά τυχερός, είναι ευλογημένος! Γιατί, αλήθεια, πόσοι άλλοι θα ζήσουν, ή έχουν ζήσει ανάλογες στιγμές (τιμές);
Στη σκέψη “μα είναι ο κορυφαίος στην Ευρώπη” μπορούμε να αραδιάσουμε κάποια (όχι πολλά) ονόματα, με κορυφαίο αυτό του Νίκου Γκάλη, ο οποίος ποτέ δεν έζησε ανάλογες στιγμές (τιμές).
Η χθεσινή βραδιά ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΗ! Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έκανε κάτι που δεν είχε κάνει -προσωπικά τον έχω ψέξει άπειρες φορές γι’ αυτό- τα προηγούμενα 13 χρόνια: Μίλησε στα ελληνικά. Κι αυτό δείχνει πως εισέπραξε λατρεία και ανταπέδωσε αφοσίωση.
Βραδιές σαν αυτή αναδεικνύουν το μεγαλείο του αθλητισμού. Βραδιές σαν αυτή είναι από εκείνες που λες “ήμουν κι εγώ εκεί“. Βραδιές σαν αυτή σηματοδοτούν το μέλλον.
Το σύνθημα – λαϊκή εντολή εστάλη, αλλά όπως έγραψα και χθες, ήταν παραβίαση ανοιχτής θύρας. Ο “βασιλιάς” έχει ΕΔΩ τον θρόνο του, αυτόν που του “ζεσταίνει” ο Φραγκίσκος Αλβέρτης.
Σταματώ εδώ, γιατί δεν συντρέχουν λόγοι να αναζητήσω όμορφες λέξεις για να περιγράψουν αυτά που δεν περιγράφονται. Ακόμα και την… “αμηχανία” στην εύρεση συνθημάτων, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο παρκέ του ΟΑΚΑ ο “Ζοτς“.
Εκτός όλων των άλλων έγινε κι αγώνας. Ο Παναθηναϊκός -δεν το περίμενα- πήρε “διπλή” νίκη, αφού υπερκάλυψε και τη διαφορά. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης μετρά 2/2 στην Ευρωλίγκα, αλλά τίποτα απ’ όσα εξήγγειλε δεν συμβαίνει.
Το ρόστερ έκλεισε ακόμα περισσότερο, οκτώ παίκτες έβγαλαν 40 λεπτά (“έπαιξε” και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης για 51”), η επίθεση είναι εξίσου στατική όσο και πριν. Γιατί αν φτάνεις στους 76 πόντους με 7/8 τρίποντα του Μάικλ Μπράμος, συγνώμη αλλά δεν έχει αλλάξει τίποτα.
Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, γιατί δεν μπορεί ξαφνικά ο Μάικ Μπατίστ να ανακαλύψει το ελιξίριο της νιότης. Αντιθέτως, το ντεφορμάρισμα του Στεφάν Λάσμε πρέπει να προβληματίσει την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟ.
Βεβαίως, είναι ακόμα νωρίς, το αποτέλεσμα μετράει, οι νίκες είναι νίκες (κι όπως να ‘ναι), ειδικά σε ματς τέτοιων δύσκολων (ειδικών) συνθηκών, όμως η εικόνα είναι ίδια κι απαράλλαχτη. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…
Είπαμε, όμως, και χθες: Στο ΟΑΚΑ, μεταξύ όλων των άλλων, έγινε κι ένας αγώνας για την Ευρωλίγκα. Κανείς δεν θα τον θυμάται, παρά μόνο για την πρώτη (και τελευταία) φορά που ο Ομπράντοβιτς ήρθε ως αντίπαλος…
Υ.Γ.: Μια χαρά ταιριάζουν ο “Ζοτς” με τον Φράγκι. Διαφωνείτε;
kogas@ebasket.gr
