Κεντρική Αρθρογράφοι Κογκαλίδης Εμείς μιλάμε για ζωές

Εμείς μιλάμε για ζωές

paidi ball

paidi-ball

kogasΤί λένε οι “πολιτικοί ταγοί” του αθλητισμού; “Η χώρα έχει οικονομικά προβλήματα, οπότε λογικά κόβονται οι επιχορηγήσεις στις ομοσπονδίες“. Μιλάνε για χρήματα, κάνουν λογιστικές σκέψεις, υπολογισμούς, ασχολούνται με αριθμούς.

Εμείς λέμε πως οι πολιτικοί καταστρέφουν μια ολόκληρη γενιά, στέλνουν τα παιδιά στις οθόνες (πρώτες ή δεύτερες), τα οδηγούν στην αποξένωση, στην παχυσαρκία, τους στερούν τη δυνατότητα της άθλησης, του παιχνιδιού, της εκτόνωσης. Τα διαλύουν και θα το αναλύσουμε.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Τί λέει ο καθολικά διαμαρτυρόμενος Γιώργος Βασιλακόπουλος; Ότι “ο αθλητισμός είναι κοινωνικό αγαθό“. Κι αλήθεια λέει, τη μέγιστη αλήθεια, αλλά μιλά ως αθλητικός παράγοντας, ή ως πολιτικός (σε προηγούμενες συνεντεύξεις του έλεγε ότι είναι πρώτα πολιτικός και μετά παράγοντας);

Τέσσερα χρόνια είναι η Ελλάδα στο μνημόνιο και δεν τον θυμάμαι να έχει κάνει το παραμικρό, να έχει πάρει ξεκάθαρη θέση ως αθλητικός ηγέτης μιας εκ των κορυφαίων (την κορυφαία) ομοσπονδιών της χώρας, βλέποντας μπροστά και αναλύοντας ορθά τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, την αδηφάγο όρεξη αυτών που αργά ή γρήγορα θα τον ακουμπούσαν, επικαλούμενοι την “κρίση“.

Μα μήπως ο ίδιος ως πολιτικός δεν στήριζε την κυβέρνηση και τις αποφάσεις της, δεν οδηγούσε έντεχνα το προσωπικό της ομοσπονδίας σε κομματικές εκδηλώσεις στην Ιπποκράτους, με σκοπό να δείξει δύναμη και ότι φέρνει ψήφους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στις εσωκομματικές διεργασίες;

Αλλά πρόδηλα το πρόβλημα δεν είναι σήμερα ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο οποίος αυτή τη φορά δικαιολογημένα φωνάζει. Δυστυχώς, όμως, βλέποντας και πάλι τη λάθος πλευρά της σελήνης.

Η μείωση της επιχορήγησης στην ομοσπονδία του μπάσκετ (και όχι μόνο) ουσιαστικά σημαίνει συρρίκνωση των ακαδημιών των ομάδων. Εξ αντανακλάσεως, η ΕΟΚ θα περιορίσει τις οικονομικές επιχορηγήσεις προς τις ομάδες (είτε άμεσες, είτε έμμεσες), που θα κληθούν να πληρώσουν από κοινού (“εκών άκων”) τη ζημιά από το πετσόκομμα του προϋπολογισμού.

Μοιραία αυτές θα περιορίσουν τις προσφορές προς τα παιδιά. Είτε θα επιβάλλον (αυτές που είχαν δωρεάν ακαδημίες) οικονομική συμμετοχή των αθλητών (βλέπε των γονιών τους), είτε θα αυξήσουν (αυτές που έπαιρναν ένα μικρό αντίτιμο) την ετήσια πληρωμή των λιλιπούτειων αθλητών.

Όλοι αυτοί μιλούν για χρήματα, εμείς μιλάμε για ζωές. Τα παιδιά ΠΡΕΠΕΙ να παίξουν. Ακόμα κι αν δεν έχουν ταλέντο για να γίνουν αθλητές, πρέπει να τρέξουν, να ξεδώσουν, να γυμνάσουν το κορμί τους, να μην γίνουν παθητικοί τηλεθεατές, να μην βουλιάζουν στον καναπέ, αγκαλιά με το tablet, που τους… έφερε ο Αη Βασίλης.

Η κρίση έχει υποχρεώσει τα νοικοκυριά να περιορίσουν τα έξοδα. Και εκδηλώσεις όπως το μπαλέτο (ακριβή ψυχαγωγία) είναι στα ελαστικά (βλέπε κομμένα) έξοδα για τους έχοντες κόρες. Πού θα πάνε τα παιδιά; Αλάνες δεν υπάρχουν, αφού αυτοί που τώρα λένε “δεν έχουμε” δεν φρόντισαν στον σχεδιασμό των τσιμεντουπόλεων να αφήσουν πνεύμονες και ανοιχτούς χώρους άθλησης.

Το ποδόσφαιρο δεν μπορεί πλέον να βρει χώρους κι αλάνες, γι’ αυτό και το 5Χ5 έχει αντικαταστήσει τις περισσότερες παραδοσιακές ποδοσφαιρικές ακαδημίες. Το μπάσκετ είναι μια φτηνή εκδοχή οργανωμένης άθλησης. Δεν είναι η μόνη, αλλά εμείς με το μπάσκετ ασχολούμαστε.

Πριν, λοιπόν, κόψουν στα παιδιά μας το παιχνίδι, την άθληση, την άσκηση, οφείλουν να απαντήσουν στο (ρητορικό) ερώτημα: Ως διαχειριστές του χρέους, θεωρείτε λογικό αντίτιμο μια χαμένη γενιά;

Να μάθουν τα παιδιά μας αθλητισμό από το iPad; Να κινούνται από το ψυγείο στον καναπέ; Να κάνουν “φίλους” μόνο από το facebook; Αυτό είναι το όραμα για τα παιδιά μας;

Επιμένουμε: Εμείς μιλάμε για ζωές

kogas@ebasket.gr

Περισσότερα σχετικά άρθρα
Περισσότερα από Γιώργος Κογκαλίδης
Περισσότερα σε Κογκαλίδης

Δειτε επισης

Βαγγέλη Λιόλιο, βόλεϊ βλέπεις;

Να βλέπεις το βόλεϊ (γυναικών) και να κλαις. Ολοκληρώθηκε χθες το φάιναλ-4 τού κυπέλλου βό…